"نمایشنامه خوانی" با وجود آن که به خاطر کمبود ها و حسرتها رونق یافته است، اما می تواند در رشد نمایشنامه نویسی کشور، بسیار مفید باشد.

مهر: "نمایشنامه خوانی" با وجود آن که به خاطر کمبود ها و حسرتها رونق یافته است، اما می تواند در رشد نمایشنامه نویسی کشور، بسیار مفید باشد.
"چیستا یثربی"، نمایشنامه نویس و منتقد تئاتر، ضمن بیان مطلب فوق در گفت وگو با خبرنگار تئاتر" مهر" افزود: "رونق نمایشنامه خوانی در شرایط کنونی که امکانات اجرای تئاتر وجود ندارد، کاملا طبیعی است، درشرایطی که یک کارگردان تئاتر می تواند با یک میز و دو صندلی، نمایشنامه خوانی کند، طبیعی است که جذب این جریان شود ."
وی در ادامه با اشاره به سبقت گرفتن نمایشنامه خوانی درتئاتر ایران از اجرای صحنه، متذکر شد: "هرگاه موضوعی بیش از اندازه رونق پیدا کند و زیاد شود، نشانگر کمبود و عقده است که باید این عقده ها و کمبود ها ریشه یابی شوند . رونق نمایشنامه خوانی نیز در شرایط کنونی بیانگر یک آسیب است، البته من این آسیب را به فال نیک می گیرم، زیرا در شرایط کنونی پاسخگوی نیاز بسیاری از ما هنرمندان تئاتر است."
یثربی خاطر نشان می کند: "ریشه این آسیب تنها دوچیز؛ کمبود امکانات یا افزایش سختگیری و نظارت بر اجراها می تواند باشد ."
این کارگردان همچنین گفت : " وقتی کارگردانی می بیند برای اجرای یک نمایش باید دوسال در انتظار سالن باشد و پس از اجرا نیز باید دو سال برای دریافت قسط های آن تلاش کند، ترجیح می دهد با دو تا صندلی و یک میز، نمایشنامه مورد علاقه اش را اجرا کند."
یثربی نظارت کم بر متون نمایشی را یکی دیگر از عوامل رونق "نمایشنامه خوانی" دانست و تصریح کرد:" این عامل به ویژه در شرایط کنونی که موضع و خط مشی وزارت ارشاد بر تئاتر مشخص نیست ، شدت یافته است."
وی با اشاره به شکل جدید نمایشنامه خوانی در ایران که میزانسن، موسیقی ، گریم و طراحی صحنه دارد ، توضیح داد: " به این اجرا ها نمی توان نمایشنامه خوانی گفت. این اجراها بین نمایشنامه خوانی و اجرای صحنه هستند. درکشورهای خارجی به این نوع اجرا رپورتوار می گویند و یک نوع خوانش از نمایشنامه است."
چیستا یثربی همچنین افزود: " در کشورهای دیگر دنیا به طور معمول نمایشنامه خوانی توسط اساتید وهنرمندان بزرگ مانند "ژان کلود کریه" انجام می شود و بازیگران بسیار حرفه ای متن نمایشنامه را می خوانند."
این نویسنده همچنین گفت: " هرچند نمایشنامه خوانی، عرصه ای برای ارائه هنرمندانی شده است که حسرت اجرای تئاتر در صحنه را دارند، اما می تواند به رونق نمایشنامه نویسی کمک کند و باعث شود که نمایشنامه های جدید، تولید شده و امکان ارائه پیدا کنند."